Entrevista a Marcos Martínez, presidente do Colexio de Graduados Sociais de Asturias
Hoxe entrevistamos a Marcos Óscar Martínez Álvarez, presidente do Colexio Oficial de Graduados Sociais de Asturias dende 2017. GLicenciado e diplomado en Relacións Sociais na Universidade de Relacións Laborais. Foi director da Escola de Práctica Profesional "José Emilio Martínez Fariza", membro da Comisión de Calidade da Facultade de Ciencias Económicas da Universidade de Oviedo e secretario do Colexio de Obreiros 2000 e da Asociación de Xóvenes Graduados Sociais de Asturias. Cunha traxectoria de 15 anos no despacho Bigoles Abogados, actualmente é socio fundador do despacho de licenciados sociais “Laboralistas del Principado”. Autor do libro “A Auditoría Sociolaboral na Administración Pública”, ten impartido conferencias e cursos sobre relacións laborais e recursos humanos, e é un referente para os medios de comunicación para a opinión sobre asuntos relacionados co mercado laboral e o sistema de pensións.
___Que demandas fai o colectivo que representa, tanto ante a administración como ante a sociedade en xeral?
Somos os profesionais que estamos entre Administración Pública, empresas e traballadores. Polo tanto, somos nós os que canalizamos todos os beneficios ou relacións laborais dos recursos humanos e os esforzos de asesoramento laboral que existen nese triángulo. Polo tanto, a principal demanda é que hai que analizar moi ben antes de regular, hai que ter unha visión obxectiva de como se vai aplicar a norma, e esa visión obxectiva non se pode ter se antes non se pregunta aos profesionais que están na rúa. Está moi ben chegar a acordos, está moi ben lexislar rapidamente, como era necesario nesta pandemia, pero o máis importante é xerar unha normativa para evitar conflitos e adaptarse o mellor posible a unha sociedade, sabendo como se aplica e a mellor forma de facelo. A única forma de saber iso é preguntando aos profesionais.
Que aspectos destacaría na relación que manteñen as escolas de posgrao social coa Administración?E concretamente coas Mutuas de Colaboradores coa Seguridade Social?
Destacaría a colaboración. Canto máis teñamos unha mellor colaboración entre a Administración e os profesionais, máis fluído, fácil e áxil será realizar os trámites coa Administración e coas mutuas. Coas mutualidades sempre ten que haber unha colaboración moi estreita porque, aínda que forman parte da Administración, dalgún xeito son profesionais coma nós. Coa Administración a única obxección agora é por parte dos medios telemáticos. Pódense resolver moitas cousas, pero hai moitas outras que a xestión telemática non soluciona, e esa colaboración que tiñamos coa Administración estase a diluír porque non temos forma de contactar para solucionar algo que non se pode solucionar rapidamente por vía telemática, aínda que tamén penso que é unha relación que non vai desaparecer.
Atendemos aos nosos clientes, que necesitan respostas rápidas e áxiles.
Como perciben os actuais titulados sociais o futuro da profesión? Hai máis ou menos estudantes interesados nesta profesión que nos últimos tempos?
Percíbeo como espectacular. Coa pandemia, todas as empresas e a Administración decatáronse do valor do alumnado no grao de relacións laborais e recursos humanos, que son o antesala da profesión das redes sociais. O valor medrou porque aumentaron as ofertas de traballo, demandan profesionais expertos en relacións laborais. O futuro parece importante por diferentes motivos.
Vai ser moi importante traballar ou xestionar principalmente persoas, e nós, como ben din a nosa titulación, relacións laborais e recursos humanos, somos especialistas en persoas no ámbito laboral.
Outro punto que vai ser moi importante é o ámbito laboral, polas reformas laborais que se están levando a cabo e que se seguirán desenvolvendo, o que suporá unha necesidade de profesionais co noso perfil, o da rede social especializada en relacións laborais e recursos humanos.
Durante esta crise sanitaria e económica, cal foi o maior reto ao que se enfrontou na súa oficina? Sentiches comprometida a viabilidade do sector?
Creo que non vimos comprometida a viabilidade do sector. Si, foron moitos os retos, como as horas traballadas, a incerteza, os trámites ERTES ou as prestacións por desemprego sen saber se está ben, xa que non se examinou a súa aplicación práctica. Non obstante, creo que o maior reto non é o que pasamos, senón o que está por vir.
O maior reto nos próximos anos: teremos que asumir gran parte do traballo da Administración a través das nosas oficinas, coa incerteza de non saber se realizaremos a xestión correctamente.
Dito isto, creo que o sector vai crecer, aínda que son moitos os compañeiros que se cansaron pola pandemia, deixando o seu traballo ás novas xeracións, temos que transformar significativamente as nosas oficinas nun lugar máis consultivo, xa que moita demanda dos nosos clientes era de consultoría e asesoramento en materia de toma de decisións, como, por exemplo, que tipo de ERTE co obxectivo de aplicar, tendo todo isto maior co obxectivo de aplicar. viabilidade.
Foches parte fundamental pola gran cantidade de prestacións que tivo que xestionar.Como afrontou dixitalmente este aumento do volume de traballo, que tampouco foi presencial?
Afrontámolo como puidemos. Non estabamos preparados para facer fronte a unha tramitación telemática tan grande, como a Administración, o que nos levou a dedicar ata altas horas da madrugada a tratar de realizar a tramitación telemática foi o colapso na realización dos trámites que se producían en determinados momentos, xunto coa obriga de facelo nuns prazos determinados, para que os traballadores cobrasen as súas TAG175_______ HTMLTAG76 obxectivo principal de desemprego. empresas.
Persoalmente, como o resto do colectivo, non estamos especialmente satisfeitos co volume de negocio que a Administración nos obrigou a xestionar, con incerteza e volume sen preguntarnos sequera como se aplicaron determinadas cousas, como se podía facer mellor ou como se podía salvar a burocracia telemática. O que nos chega nesta vaga de trámites telemáticos é a nova burocracia, que supón unha maior carga de traballo e tempo para o meu despacho, e se os clientes son os mesmos, custa máis tempo de traballo, o que se traduce en que traballe máis ou contrate máis persoas co mesmo soldo. Varias consultoras tiveron que contratar persoal sen experiencia, transformar un compañeiro para facer esta adaptación telemática ou realizar horas extras.
Chegaron a tempo as axudas que se concederon tanto a nivel nacional como local aos distintos sectores? Beneficiáronse máis algúns sectores que outros? E as próximas axudas da Unión Europea?
De novo depende moito do punto de vista. Persoalmente, algunhas axudas foron pagadas con atraso, o que significa que os comercios que pecharon pero tiveron que seguir pagando, polo tanto para eles as axudas chegaron tarde. A nivel da Unión Europea, en principio, están chegando algunhas axudas, pero o que se prevé é que nos próximos anos cheguen máis axudas a todos os niveis, axudas á recuperación económica. Agora mesmo céntrase no que imos facer cos cartos da Unión Europea que chegan a España para levar a cabo esta recuperación económica.
Os sectores nos que máis axudas se concentraron son os sectores de comercio, turismo e hostalería, que son os máis afectados, os que tiveron que parar. Así mesmo, en Asturias, dáse circunstancias nas que se dan subvencións para o turismo, a hostalería e o sector cultural, entre outros.
O problema é que hai cartos que se están esgotando, e tes que escoller como procesar a axuda ás túas empresas.
Pode ser que tramitamos con celeridade dando as axudas e que haxa empresas da mesma oficina que teñan axudas e outras que non, polo feito de telo presentado primeiro, e non polo cumprimento de requisitos. Isto é un problema engadido tanto para o cliente, porque non recibe axuda, como para nós, xa que nós somos os que temos que dicirlle ao cliente, que para nós son todos iguais, que a súa axuda non chega porque foi presentada antes ou despois.
A nova Lei de Creación e Crecemento de Empresas contempla a simplificación dos trámites para constituír unha empresa Como cres que afectará ao tecido produtivo empresarial local?
Temos que analizar un pouco o contexto no que actuamos. O problema das empresas ou dos emprendedores moitas veces non é o feito de rexistrarse, iso tamén, porque se podo crear a empresa en tres días en lugar de en quince, mellor.
Ao crear empresas, canto menos burocracia e trabas de tramitación diaria haxa, mellor.O problema vai máis alá, o quid do asunto é a supervivencia da empresa.
A propia cultura emprendedora dalgún xeito impulsa e crea unha nova empresa, sobre todo nos primeiros anos, quizais un pouco menos agora porque a xente viu que é difícil poñer en marcha un negocio como antes. Creo que a lei é boa, simplificar os trámites é ideal e axudaranos. O feito de poder crear unha empresa cunha carga económica inferior a 3.000 euros pode ser un incentivo para facelo. Porén, creo que o principal é buscar unha forma de fomentar a cultura emprendedora, porque para montar o teu negocio hai que saber vendelo. Dá igual que o negocio se monte rápido ou con poucos cartos, ao final, o importante é saber vendelo e moverse para facelo. Hai unha parte da lei que fala de como impulsar o crecemento empresarial. A cultura da empresa moitas veces é non asociarse. Moitas empresas unen forzas para crecer e internacionalizarse. En España, en Asturias, esta asociación é máis lenta que noutros países. Por iso creo que esta lei é boa, pero é só un parche máis.
Tendo en conta a importancia do contacto directo cos clientes do teu sector, consideras viable a implantación do teletraballo? Quizais a través dunha fórmula híbrida?
Considero viable porque no pasado seguíamos un modelo híbrido, teletraballo e presencial. É a forma de seguir tendo contacto cara a cara, porque non é o mesmo que falar con alguén a través dunha pantalla, non son as mesmas sensacións.
Creo que o traballo telemático chegou para quedarse, é unha boa solución en moitos casos, pode axudar a complementar mellor a vida laboral coa familia e o lecer.
Nestes momentos estou só no despacho e dous compañeiros teletraballando, levo os clientes que veñen presencialmente á oficina e están na casa facendo tarefas que requiren un maior nivel de concentración, xa que en persoa é fácil distraerse coas chegadas e chamadas de clientes. Polo tanto, creo que o teletraballo é unha boa ferramenta, sempre que saibas xestionalo ben.
A pandemia puxo en valor a prevención de riscos laborais, cres que tamén o perciben as empresas? Como valora o labor de formación e difusión da prevención nos diferentes sectores de actividade nos que operan as súas empresas?
A pandemia desencadeou a prevención pola facilidade de transmisión dun virus, polo que a prevención valorouse, sobre todo, no que respecta á hixiene. Creo que é algo que durará un tempo e, se o COVID desaparece, seguro que nuns anos teremos esquecido e o valor da prevención volverá a ser máis normal, uns cumprirán e outros non.
O que máis valoro do servizo recibido é a proximidade.
Poder chamar á mutua e ter a alguén detrás é algo moi difícil coa Administración. Mutuas de seguros en xeral e
