18 de marzo. Día Mundial do Traballo Social. Daniel e Mar, unidos por un accidente laboral

Os que se dedican ao Traballo Social fano coñecendo o seu poder para cambiar vidas, enfrontándose á dor dos demais e aportando forzas para servir de apoio nos momentos máis difíciles. Cada terceiro martes de marzo o calendario destaca a importancia destes profesionais e tamén as historias daquelas persoas que reciben as axudas que xestionan. É o caso de Mar e Daniel, unidos por un accidente laboral e pola vocación de servizo.

"O accidente produciuse en Barcelona. Estabamos facendo uns muros nun almacén e por mor dunha viga que non nos decatamos que estaba solta, pisei mal e caín. Non recordo a caída, só recordo estar no chan e non sentir as pernas". En 2019, Daniel Paredes tiña 36 anos, tiña muller, tres fillos moi pequenos e tiña un pasado como inmigrante que chegou a España de forma irregular.

"No Hospital Vall d'Hebron arranxáronme a columna con barras de titanio, pero os médicos xa lle dixeron á miña muller que nunca volvería a andar". Pouco despois foi trasladado ao Hospital Nacional de Parapléxicos de Toledo, onde comezou a adaptarse á súa nova vida. Moverse sería algo diferente ao que coñecera e tería que ter novos recursos.

"Aprendín a pasar da cama á cadeira, a facer fisioterapia para o baúl... Quería independencia e pensei que se os outros poden, eu tiña que ser capaz", repetía para si mesmo.

“O caso de Daniel chegoume a través da Dirección Provincial de Alacante, provincia á que pertencía a súa empresa, en canto se produciu o accidente laboral”, explica Mar Bernat, traballadora social de Fraternidad-Muprespa con ampla experiencia.

"Cando ingresou en Toledo, establecín contacto coa súa muller para coñecer as necesidades da familia. A partir de entón sempre tiven todo contacto con Daniel. Coa traballadora social do Hospital coordinei as súas necesidades ortoprotésicas, planifiquei a súa alta hospitalaria e como seguiría realizando toda a autonomía aprendida en Toledo". 

Mar Bernat sabe moi ben o moito que as familias necesitan desta axuda en forma de prestacións especiais que cobren as necesidades de quen tras un accidente laboral se enfronta a un cambio radical na súa vida.

Estas prestacións abarcaban os desprazamentos da súa muller para visitalo a hospitais, un recurso de aloxamento próximo, a adaptación do fogar pola dificultade de atopar un totalmente adaptado ás súas novas necesidades, por exemplo, un baño adaptado, formación para a súa muller como coidadora de persoas con discapacidade grave, adaptación dun vehículo...    

"Os traballadores sociais encargámonos de 'curar' a parte social da enfermidade. Un accidente laboral repercute en todos os niveis: produce discapacidade, quizais a imposibilidade de volver ao traballo, diminúen os ingresos, aumentan os gastos, hai un cambio de roles na familia... Todo isto é o que chamamos 'a perspectiva social'", explica Mar. 

O seguinte capítulo da vida de Daniel foi escrito baseado no esforzo, a determinación e as novas aprendizaxes. "Aconsellaronme centrarme no deporte", explica. E dixo e feito. Achegándose a diferentes disciplinas do deporte adaptado, acabou ingresando nun club de paratriatlón e foi campión autonómico. E traslada a súa aprendizaxe á súa familia: recentemente ensinou persoalmente aos seus fillos a andar en bicicleta. 

Daniel envía a Mar unha mensaxe de agradecemento "pola axuda proporcionada cando máis a necesitamos". E felicitao polo traballo que fai.

Mar destaca que para ser traballadora social "ten que gustarlle coidar ás persoas, como o lema da nosa Mutua. Coidar fainos mellores profesionais e mellores persoas", di. E remata cunha declaración de intencións sobre a importancia deste día: “Penso que é importante que o noso traballo sexa recoñecido e valorado porque hai un gran descoñecemento do que facemos”.

A historia de Daniel e Mar, de Mar e Daniel, non remata aquí. Pronto continuará.