Martxoak 18. Gizarte Langintzaren Mundu Eguna. Daniel eta Mar, lan istripu batek elkartuta
Gizarte Langintzara dedikatzen direnek bizitzak aldatzeko duen indarra ezagututa egiten dute, besteen minari aurre egin eta momentu zailenetan euskarri izateko indarra emanez. Martxoko hirugarren asteartean egutegiak profesional hauen garrantzia nabarmentzen du eta baita kudeatzen dituzten laguntzak jasotzen dituzten pertsonen istorioak ere. Mar eta Danielen kasua da, lan istripu batek eta zerbitzu bokazioz elkartuta.
"Istripua Bartzelonan izan zen. Biltegi batean horma batzuk egiten ari ginen eta konturatu ez ginen habe baten ondorioz, oker zapaldu eta erori egin nintzen. Ez dut gogoratzen erorikoa, lurrean egon nintzela eta hankak sentitu ez nituela bakarrik gogoratzen dut". 2019an, Daniel Paredesek 36 urte zituen, emaztea, hiru seme-alaba oso txikiak zituen eta Espainiara modu irregularrean iritsitako etorkin gisa iragana zuen.
"Vall d'Hebron Ospitalean bizkarrezurra titaniozko barrekin konpondu zidaten, baina medikuek jada esan zioten nire emazteari ez zela berriro ibiliko". Handik gutxira, Toledoko Paraplegikoentzako Ospitale Nazionalera eraman zuten, eta han bere bizitza berrira egokitzen hasi zen. Mugitzea ezagutu zuenetik ezberdina izango zen eta baliabide berriak izan beharko zituen.
"Ohetik aulkira mugitzen ikasi nuen, enborrari fisioterapia egiten... Independentzia nahi nuen eta pentsatu nuen besteek ahal badute, ahal izan behar nuela", errepikatu zuen bere artean.
“Danielen kasua Alacanteko Zuzendaritza Probintzialaren bitartez iritsi zitzaidan, bere enpresari dagokion probintzian, lan-istripua gertatu bezain laster”, azaldu du Mar Bernatek, esperientzia handiko Fraternidad-Muprespaeko gizarte langileak.
"Toledan ingresatu zutenean, bere emaztearekin harremana jarri nuen familiaren beharrak ezagutzeko. Handik aurrera beti izan nuen harreman guztia Danielekin. Ospitaleko gizarte-langilearekin bere ortoprotesi beharrak koordinatu nituen, ospitaleko alta planifikatzen nuen eta Toledon ikasitako autonomia guztia nola aurrera eramango zuen".
Mar Bernatek ondo daki zenbateraino behar duten familiek laguntza hori, lan-istripu baten ondoren beren bizitzan errotik aldaketa bat jasaten dutenen beharrak estaltzen dituzten prestazio berezien bidez.
Prestazio hauek emazteak ospitaleetara bisita egiteko egindako bidaiak, inguruko ostatu-baliabide bat, etxebizitzaren egokitzapena bere behar berrietara guztiz egokitutako bat aurkitzeko zailtasunaren ondorioz, adibidez, bainugela egokitua, bere emaztea desgaitasun larria duten pertsonen zaintzaile gisa prestatzea, ibilgailu bat egokitzea... barne hartzen ditu.
"Gizarte langileok arduratzen gara gaixotasunaren atal soziala 'sendatzeaz'. Lan-istripu batek maila guztietan eragiten du: ezintasuna sortzen du, beharbada lanera itzultzeko ezintasuna, diru-sarrerak gutxitu, gastuak handitu, familian rolak aldatzen dira... Hori guztia da 'ikuspegi soziala' deitzen duguna", azaldu du Marek.
Danielen bizitzako hurrengo kapitulua ahaleginean, determinazioan eta ikaskuntza berrian oinarrituta idatzi da. «Kirolean zentratzeko aholkatu zidaten», azaldu du. Eta esan eta egin. Kirol egokituaren diziplina ezberdinetara hurbilduz, paratriatloi klub batean sartu eta eskualdeko txapeldun izan da. Eta bere ikasketak bere familiari transferitzen ditu: duela gutxi pertsonalki irakatsi zien umeei bizikletan ibiltzen.
Danielek esker oneko mezu bat bidaltzen dio Marri "gehien behar genuenean emandako laguntzagatik". Eta egiten duen lanagatik zoriondu egiten du.
Marek nabarmendu du gizarte langilea izateko "pertsonak zaintzea gustatu behar zaiola, gure Mutualitatearen leloa bezala. Zaintzeak profesional eta pertsona hobeak egiten gaitu", dio. Eta egun honen garrantziari buruzko asmo adierazpenarekin bukatzen da: «Gure lana aintzat hartzea eta baloratzea garrantzitsua iruditzen zait, egiten dugunaren inguruko ezagutza falta handia baitago».
Daniel eta Mar, Mar eta Danielen istorioa ez da hemen amaitzen. Laster jarraituko du.
