Hoxe entrevistamos... José Andrés González Bernardo, de LABYFIS Consulting (Oviedo)

José Andrés González Bernardo é socio-administrador e xefe do departamento xurídico/laboral de LABYFIS, unha consultora de Oviedo que presta xestión laboral e tributaria, así como asesoramento e consultoría xudicial e xurídica, cunha carteira que inclúe multinacionais e empresas de todo o territorio nacional. Ademais, José Andrés leva máis de 36 anos impartindo formación a diferentes entidades, como a Federación Asturiana de Empresarios (FADE), o Instituto Teolóxico da Vida Relixiosa (ITVR) e a Pontificia Universidade de Salamanca, entre outras. Cada ano publica a recompilación “Actualidade Laboral e Seguridade Social”. 

Durante esta crise sanitaria e económica, cal foi o maior reto ao que se enfrontou na súa oficina? Sentiches comprometida a viabilidade do sector?

Durante a crise sanitaria, o maior reto foi xestionar a incerteza imprevista onde todos os clientes ao mesmo tempo che piden unha serie de traballos extraordinarios, sobre todo co tema dos ERTES.

Tivemos que reaccionar rapidamente para ofrecer un servizo que nunca imaxinamos, para prestar o extraordinario servizo que todos os clientes solicitan ao mesmo tempo.

O reto xurdiu cando todos os clientes solicitaron ao mesmo tempo o mesmo servizo coa mesma urxencia por un problema que se presentaba de súpeto e que os puxo inquedos e nerviosos. Se teño cafetaría e 500 clientes veñen a min e ao mesmo tempo me piden a mesma bebida, é imposible servilos a todos. Aínda así, todas as oficinas en xeral foron estruturadas e cumpriron o obxectivo de prestar servizo.

Non vimos comprometida a viabilidade do sector. Malia a suspensión da actividade, mantivéronse os compromisos legais, operativos e de xestión das empresas, como nóminas e seguros. Ademais, excepcionalmente, produciuse un incremento do traballo e, en consecuencia, da facturación. Co cal, momentaneamente o sector non estivo en perigo, senón que se reforzou.

Foches parte fundamental da pandemia pola gran cantidade de beneficios que tivo que xestionar. Como afrontou dixitalmente este aumento do volume de traballo, que tampouco foi presencial?  Considera viable a implantación do teletraballo? Quizais a través dunha fórmula híbrida?

Estamos autorizados para realizar a nosa actividade de forma presencial, xa que é unha actividade imprescindible. Non obstante, debido ao problema do COVID, organizámonos en grupos de traballo presencial e remoto, traballando de forma semipresencial: algúns grupos traballaban de forma presencial en determinadas épocas do mes e outros traballaban a distancia. Estaban intercambiando. Así que se padecíamos algún contaxio ou algunha situación que nos puidese afectar, sempre había persoas que non estaban en contacto para garantir a prestación do servizo.

Creo que o teletraballo e o traballo híbrido aceleráronse moito, incluso en sectores esenciais.

E a novidade é o teletraballo presencial. Cando entras nas fábricas dos clientes, os operarios están a teletraballar en persoa a través dunha aplicación, están a facer o traballo non na máquina nin no lugar de traballo, senón desde diferentes lugares e controlándoo a distancia.

Cales foron e son os principais efectos económicos da pandemia nos seus clientes? Que pasaría se non se aprobara o ERTES por causa de forza maior? Como valoras o impacto da crise xerada polo COVID na túa provincia?

Entendo que en parte non sobrevivirían, están a sobrevivir no tempo grazas á axuda das diferentes entidades, concellos, comunidades autonómicas e nacionais. Isto permitiulles soportar esta baixada de ingresos e mantívose, polo de agora. E o impacto depende das actividades. As actividades que xa antes da crise tiñan unha tendencia á alza, como o sector industrial, o metal, por exemplo, seguen subindo aínda despois; e nas que xa estaban afectadas, como o comercio e a hostalaría, este impacto intensificouse, prexudicando a súa viabilidade.

Algúns sectores como a hostalería ou o comercio estanse a converter nunha actividade non presencial a través de plataformas, é a “plataformación”, en detrimento das actividades presenciais.

A Lei de Creación e Crecemento de Empresas contempla a simplificación dos trámites para constituír unha empresa. Como cres que afectará ao tecido produtivo empresarial?

Creo que se beneficiará de ser máis doado crear un vehículo empresarial a través de medios telemáticos, informáticos ou con determinadas axudas; pero o vehículo xérase porque os participantes ou construtores desa actividade ou empresa ou sociedade autónoma están convencidos de que este proxecto será viable; non porque me faciliten o proceso do vehículo empresarial. Non cabe dúbida de que axuda, pero entendo que non é o principal argumento para tomar a decisión.

A pandemia puxo en valor a prevención de riscos laborais, cres que as empresas tamén o perciben? Como valora o labor de formación e difusión da prevención nos diferentes sectores de actividade nos que operan as súas empresas? Que é o que máis valoras do servizo recibido por Fraternidad-Muprespa como consecuencia dunha continxencia profesional e/ou común?

A maioría das mutuas traballaban a distancia, pero cando se trataba do cliente, das súas mutuas e dos seus colaboradores, nunca estiveron tan preto. Nesta crise saíu a parte humana do traballo, as mutuas estiveron moi preto dos clientes e das consultorías.

Creo que as mutuas de seguros, como os despachos de avogados, fixeron un traballo enorme, nunca pensaron no que podería vir. As mutuas de seguros tiveron que reorganizarse.

Traballamos de noite, fóra do horario normal de traballo e a mutua chamoute resolvendo expedientes, asesorando, chamando os sábados. A todos pillounos tan de súpeto que saíu a parte humana da implicación de todos os sectores, de todos os colectivos. Os clientes pedíronnos todo e estiveron á altura, resolvendo no menor tempo posible, dedicando todo o esforzo do mundo. Fraternidad-Muprespa realizou o traballo baseándose no capital humano que entendeu o problema e reaccionou adecuadamente á situación.