Gaur elkarrizketatzen dugu... José Andrés González Bernardo, LABYFIS Aholkularitzako (Oviedo)
José Andrés González Bernardo bazkide-administratzailea eta LABYFIS-ko LABYFIS-ko bazkide-administratzailea da, lan- eta zerga-kudeaketa, eta aholkularitza eta aholkularitza judizial eta juridikoa eskaintzen duen Oviedoko aholkularitza, nazio-lurralde osoko multinazionalak eta enpresak biltzen dituen zorroarekin. Horrez gain, José Andrések 36 urte baino gehiago daramatza entitate ezberdinei prestakuntza ematen, hala nola, Asturiasko Enpresarien Federazioa (FADE), Erlijio Bizitzako Institutu Teologikoa (ITVR) eta Salamancako Unibertsitate Pontifikaleari, besteak beste. Urtero “Lan eta Gizarte Segurantzako Albisteak” bilduma argitaratzen du.
Osasun eta ekonomia krisi honetan, zein izan da zure bulegoan izan duzun erronkarik handiena? Sektorearen bideragarritasuna arriskuan dagoela sentitu al duzu?
Osasun krisi garaian, erronkarik handiena ezusteko ziurgabetasuna kudeatzea izan zen, non bezero guztiek aldi berean aparteko lan sorta bat eskatzen dizute, batez ere ERTES gaiarekin.
Bizkor erreakzionatu behar izan dugu inoiz imajinatuko ez dugun zerbitzu bat eskaintzeko, bezero guztiek aldi berean eskatzen duten aparteko zerbitzua eskaintzeko.
Erronka sortu zen bezero guztiek aldi berean zerbitzu bera eskatu zutenean premia berarekin, bat-batean agertu zitzaien eta egonezina eta urduri jartzen zituen arazo baten aurrean. Kafetegia badut eta 500 bezero etortzen zaizkit eta aldi berean edari bera eskatzen badit, ezinezkoa da denak zerbitzatzea. Hala ere, bulego guztiak, oro har, egituratu dira eta zerbitzua emateko helburua bete dute.
Ez dugu sektorearen bideragarritasuna arriskuan ikusi. Jarduera eten arren, enpresen legezko, operazio eta kudeaketako konpromisoak mantendu ziren, hala nola nominak eta aseguruak. Gainera, salbuespenez, lanaren igoera izan zen eta, ondorioz, fakturazioan. Horrekin, momentuz sektorea ez zegoen arriskuan, baina indartu egin zen.
Kudeatu behar izan dituzun onura ugariengatik pandemiaren oinarrizko zati bat izan zara. Nola egin zenuen digitalki aurre egin lan bolumenaren igoera horri, zeina ere ez zen pertsonala? Bideragarri ikusten duzu telelana ezartzea? Formula hibrido baten bidez agian?
Gure jarduera pertsonalki egiteko baimena genuen, ezinbesteko jarduera baita. Hala ere, COVID-aren arazoa dela eta, presentziala eta urruneko lan-taldeetan antolatu ginen, erdi-presentziala lan eginez: talde batzuk pertsonalki lan egiten zuten hilabeteko une jakin batzuetan, eta beste talde batzuek urrunetik. Trukatzen ari ziren. Beraz, kutsaduraren bat edo eragin ginezakeen egoeraren bat jasaten bagenuen, beti zegoen zerbitzua ematea bermatzeko harremanik ez zegoen jendea.
Uste dut telelana eta lan hibridoa asko azkartu direla, baita funtsezko sektoreetan ere.
Eta nobedadea telelana pertsonala da. Bezeroen lantegietan sartzen zarenean, operadoreak telelan egiten ari dira aplikazio baten bidez, lana ez da makinan edo lantokian egiten, leku ezberdinetatik baizik eta urrunetik kontrolatzen.
Zeintzuk izan ziren eta dira pandemiak zure bezeroengan izan dituen ondorio ekonomiko nagusiak? Zer gertatuko zen ezinbesteko kasua dela eta ERTES onartua izan ez balitz? Nola baloratzen duzu COVID-ak sortutako krisiaren eragina zure lurraldean?
Ulertzen dut neurri batean ez zutela bizirik iraungo, denboran zehar bizirik dirautela entitate, udal, eskualde eta nazio erkidego ezberdinen laguntzari esker. Horri esker, diru-sarreren beherakada horri eutsi eta eutsi egin die, oraingoz. Eta eragina jardueren araberakoa da. Krisiaren aurretik dagoeneko goranzko joera zuten jarduerek, hala nola industria sektorea, metala, adibidez, gerora ere gora egiten jarraitzen dute; eta dagoeneko kaltetuta zeudenetan, merkataritzan eta ostalaritzan, esaterako, eragin hori areagotu egin da, haien bideragarritasuna kaltetuz.
Ostalaritza edo merkataritza bezalako sektore jakin batzuk plataformen bidez jarduera ez presentziala bilakatzen ari dira, “plataformazioa” da, presentziazko jardueren kaltetan.
Enpresen Sorkuntza eta Hazkunde Legeak enpresa bat sortzeko izapideak sinplifikatzea aurreikusten du. Nola uste duzu eragingo duela enpresa-ehun produktiboan?
Bitarteko telematikoen, informatikoen bidez edo zenbait laguntzarekin enpresa-ibilgailu bat sortzea errazagoa izateak mesede egingo diola uste dut; baina ibilgailua jarduera edo enpresa autonomo edo gizarte horretako partaideak edo eraikitzaileak proiektu hori bideragarria izango dela sinetsita daudelako sortzen da; ez negozio-ibilgailuaren prozesua errazten didatelako. Ez dago dudarik laguntzen duela, baina ulertzen dut ez dela erabakia hartzeko argudio nagusia.
Pandemiak laneko arriskuen prebentzioari balioa eman dio, enpresek ere horrela hautematen dutela uste duzu? Nola baloratzen duzu zure enpresek diharduten jarduera-sektore ezberdinetan prebentzioaren prestakuntza eta hedapen lana? Zer baloratzen duzu gehien Fraternidad-Muprespa-k kontingentzia profesional eta/edo arrunt baten ondorioz jasotako zerbitzuaz?
Mutualitate gehienek urrunetik lan egiten zuten, baina bezeroari, haien mutualitateen jabeei eta haien kolaboratzaileei dagokienez, inoiz ez dira hain hurbil egon. Krisi honetan lanaren zati humanoa atera da, mutualitateak oso gertu zeuden bezeroengandik eta aholkularitzak.
Uste dut mutualitateek, abokatu-bulegoek bezala, lan izugarria egin dutela, inoiz ez zutela pentsatu zer etor zitekeen. Mutualitateak berrantolatu behar izan dituzte.
Gauez lan egin dugu, ohiko lan orduetatik kanpo eta mutualitateak deitu zaituzte espedienteak konpontzen, aholkatzen, deiak larunbatetan. Hain bat-batean harrapatu gintuen guztiak, sektore guztien, talde guztien inplikazioaren giza zatia atera dela. Bezeroek denetarik eskatu digute eta bete egin dira, ahalik eta denbora laburrenean konponduz, munduko ahalegin guztiak eskainiz. Fraternidad-Muprespa-k arazoa ulertu eta egoerari egoki erreakzionatu zuen giza kapitalean oinarritutako lana egin du.
