Raúl Gómez, presidente do CGS de Pontevedra: “Esta é unha profesión con moito futuro”

Raúl Gómez Villaverde ___é diplomado en Relacións Laborais pola Universidade de Santiago de Compostela. Con ampla formación complementaria e cursos oficiais, Raúl está especializado en dereito laboral e procesual, acumulando unha ampla experiencia en tramitación e xestión laboral.

Que demandas fai o colectivo que representa, tanto ante a Administración como ante a sociedade en xeral?

As nosas reivindicacións son fundamentalmente as que permite a Lei de Axuizamento Civil, que establece que se creará un cambio de xustiza social e laboral e que os titulados sociais representarán aos cidadáns. Por iso, o que pedimos é que a Administración poña en funcionamento esta quenda gratuíta de xustiza na que os traballadores e as empresas sen recursos poidan acceder aos nosos servizos, que a Administración pagará. Actualmente facémolo case de xeito altruísta.

Por outra banda, os titulados sociais son técnicos en Dereito do Traballo e da Seguridade Social, e considero polo tanto que somos a profesión máis preparada sobre isto, e a formación en xurisdición social debe ser total.

Outra demanda é que poidamos presentar o recurso de modificación da doutrina de casación ante o Tribunal Supremo.

Pedimos máis colaboración coa Administración, creo que podemos ir onde non podemos, pero teñen que habilitarnos.

E sería moi importante que os graduados sociais avalen cada unha das nóminas que realizan para o Colexio de Graduados Sociais. Así non habería subcotización, discriminación de xénero, nin categorías inferiores ás correspondentes por acordo.

Como perciben os actuais titulados sociais o futuro da profesión? O alumnado que está interesado máis ou menos que nos últimos tempos?

Creo que é unha profesión con moito futuro porque é unha profesión técnica, é necesaria tanto para a cidadanía como para as empresas e traballadores, está adaptada aos tempos modernos en materia de telemática. En canto ao alumnado, cada vez hai máis. Aquí en Galicia temos bastantes facultades e todas sempre teñen moitos alumnos matriculados.

No mundo das forzas da orde hai que traballar moito e conquistar ao cliente, e en España en xeral temos unha idealización de traballar para o Estado: facer o exame para traballar para o Estado é a primeira opción para moitos.

Durante esta crise sanitaria e económica, cal foi o maior reto ao que se enfrontou na súa oficina? Sentiches comprometida a viabilidade do sector?

O maior reto foi o volume de traballo e, como consecuencia, o nivel de estrés. Porén, non sentimos que a viabilidade do sector se vexa comprometida: mentres noutros sectores poderían desaparecer moitos negocios, no da consultoría o traballo foi brutal.Hai máis demanda que oferta, polo tanto, a consultoría foi vista como un traballo esencial.

Foches parte fundamental no inicio da pandemia pola gran cantidade de beneficios que tiveches que xestionar. Como xestionaches dixitalmente este aumento da carga de traballo?  Considera viable a implantación do teletraballo, quizais mediante unha fórmula híbrida?

Afrontamos o aumento de volume con moitas horas de traballo. Antes da pandemia xa tiñamos aplicacións informáticas e traballabamos telematicamente con Facenda e a Administración a través de certificados dixitais, polo que xa estabamos preparados. En canto á posible implantación do teletraballo, creo que o uso dun modelo híbrido é óptimo. Non obstante, o contacto persoal é importante.

É certo que se pode xestionar perfectamente a través do correo electrónico, pero creo que nas relacións que mantemos, que se basean na confianza, é necesario un trato humano, non todo se pode facer a través dunha máquina.

E aínda que creo que a fórmula híbrida é perfecta para pasar do papel aos certificados dixitais, creo que hai que volver á normalidade.

Cales foron e son os principais efectos económicos da pandemia nos seus clientes? Que pasaría coas vosas empresas se os ERTES non fosen aprobados por causa de forza maior? Sobrevivirían?

O principal efecto económico da pandemia sobre os nosos clientes foi a débeda. Os que tiñan aforros gastáronos, e os que non sobreviviron con créditos pero sen disolución nin destrución. O ano 2010 foi moito máis duro. Na miña opinión, as disolucións evitáronse grazas aos ERTES: de non ser aprobados, as empresas que tiñan capacidade económica baleirarían a súa caixa, e mesmo as que tiñan o capital suficiente estarían demasiado endebedadas e desaparecerían.

Chegaron a tempo as axudas que tanto se concederon? Beneficiáronse máis algúns sectores que outros?

Entón parece que si. A presión social e fiscal non era tan forte, é dicir, non se daban cartos, simplemente subvencionábanse as cotizacións da Seguridade Social, os traballadores cobraban directamente do SEPE e os autónomos o CATA das mutuas. As axudas que chegaron foron principalmente a nivel local e autonómico. En canto a se houbo sectores que se beneficiaron máis que o resto, a hostalería ou o turismo efectivamente se beneficiou máis e tamén tivo máis facilidades para acceder ás axudas como consecuencia de ter sido os sectores máis afectados pola pandemia. Non obstante, non considero que fosen suficientes.

Como valora o impacto da crise xerada polo COVID na súa provincia nas empresas e os autónomos? Como cres que será a recuperación do tecido empresarial?

A crise do COVID foi unha crise turística a nivel provincial. Do mesmo xeito que 2010 foi unha crise da construción, destruíndo emprego e empresas construtoras, esta crise afectou claramente ao turismo. Porén, as empresas pontevedresas aguantaron e tamén lograron recuperarse este ano. En canto á recuperación, os esforzos deberían centrarse fundamentalmente no turismo, principal motor tanto da provincia como de España.Hai que investir máis en turismo e I+D, xa que somos o segundo país do mundo con máis visitantes. Creo que 2022 será o ano da recuperación.

A Lei de Creación e Crecemento de Empresas contempla a simplificación dos trámites para constituír unha empresa. Como cres que afectará ao tecido produtivo?

É unha fórmula que xa se viu que funciona e que existe, como é o caso de Portugal, onde hai oficinas que se encargan de xestionar a creación de empresas nunha hora. Polo tanto, debemos dinamizar iso. Con esta lei todo vai ser máis rápido, pero non creo que sexa un factor esencial.

Non creo que o problema se solucione simplificando trámites, porque creo que o problema está na presión fiscal e cotizada.

Sendo unha provincia fronteiriza, moitos empresarios que non precisan ter a súa sede na provincia sitúaos en polígonos industriais cheos de empresarios españois do outro lado da fronteira. Este movemento vén motivado por varias razóns, como a posibilidade de que se suba as cotizacións, ou o feito de que en Portugal os despedimentos, a presión fiscal e o Imposto de Sociedades sexan máis baratos. Polo tanto, non vexo que sexa unha actuación moi óptima para solucionar o problema do país.

Como valoras o traballo das mutuas de seguros? A pandemia puxo un premio á prevención de riscos laborais. Cres que as empresas tamén o perciben así? Que é o que máis valoras do servizo recibido

As mutuas son empresas públicas xa que son entidades colaboradoras coa Seguridade Social e tiveron moito traballo, acelerando o proceso de dotación de CATA. En canto ao tema da prevención, nos sectores nos que hai riscos elevados xa se asumiu a prevención. As empresas puideron tomar conciencia dos riscos do estrés ou do alto volume de traballo. Non obstante, as pequenas empresas non son tan conscientes da importancia disto.

Por outra banda, penso que a formación e a difusión da prevención son tarefas fundamentais que están a funcionar de forma óptima.

Fraternidad-Muprespa é moi forte aquí na provincia e levamos moito tempo traballando con el todos os días.