Raúl Gómez, Pontevedrako CGSko presidentea: "Etorkizun handiko lanbidea da"

Raúl Gómez Villaverde ___Lan Harremanetan diplomatua da Santiago de Compostelako Unibertsitatean. Prestakuntza osagarri zabalarekin eta ikastaro ofizialekin, Raúl lan-zuzenbidean eta prozedura-zuzenbidean espezializatua da, eta lan-izapidetze eta kudeaketan esperientzia handia pilatu du.

Zer eskaera egiten du ordezkatzen duzun taldeak, bai Administrazioaren aurrean, bai gizartearen aurrean, oro har?

Gure aldarrikapenak, funtsean, Prozedura Zibilaren Legeak onartzen dituenak dira, zeinak dioen gizarte eta lan justiziaren aldaketa sortuko dela eta gizarte tituludunak herritarrak ordezkatuko dituela. Hori dela eta, eskatzen duguna da Administrazioak martxan jarri dezala doako justizia txanda hau, zeinetan baliabiderik ez duten langileek eta enpresek gure zerbitzuak eskura ditzaketen, Administrazioak ordainduko duena. Gaur egun ia modu altruistaz egiten ari gara.

Bestalde, gizarte lizentziatuak Lan eta Gizarte Segurantzako zuzenbideko teknikariak dira, eta, beraz, uste dut gu garela lanbiderik prestatuena horretan, eta gizarte jurisdikzioko prestakuntzak erabatekoa izan behar du.

Beste eskakizun bat da kasazio-doktrina aldatzeko helegitea aurkeztu ahal izatea Auzitegi Gorenaren aurrean.

Elkarlan gehiago eskatzen diogu Administrazioari, uste dut ezin dugun tokira joan gaitezkeela, baina gaitu behar gaituzte.

Eta oso garrantzitsua izango litzateke Gizarte Graduatuek Gizarte Graduatuen Elkargorako egiten dituzten nomina bakoitza abala ematea. Beraz, ez litzateke aipamen azpikorik, ez genero diskriminaziorik, ezta hitzarmen bidez dagozkionak baino kategoria baxuagorik ere.

Nola hautematen dute egungo gizarte tituludunek lanbidearen etorkizuna? Azkenaldian baino gehiago edo gutxiago interesatzen zaien ikasleak al dira?

Etorkizun handiko lanbidea dela uste dut, lanbide teknikoa delako, beharrezkoa baita herritarrentzat zein enpresentzat eta langileentzat, garai modernoetara egokituta dago telematika aldetik. Ikasleei dagokienez, gero eta gehiago daude. Hemen Galizian fakultate dezente ditugu eta guztietan beti ikasle asko matrikulatuta daude.

Legea betearazteko munduan lan handia egin behar da eta bezeroa irabazi, eta Espainian, oro har, Estatuarentzat lan egiteko idealizazioa dugu: Estatuarentzat lan egiteko azterketa egitea da askorentzat lehen aukera.

Osasun eta ekonomia krisi honetan, zein izan da zure bulegoan izan duzun erronkarik handiena? Sektorearen bideragarritasuna arriskuan dagoela sentitu al duzu?

Erronkarik handiena lan bolumena eta, ondorioz, estres maila izan da. Hala ere, ez dugu sentitu sektorearen bideragarritasuna arriskuan zegoenik: beste sektore batzuetan negozio asko desager zitezkeen bitartean, aholkularitza sektorean lana basatia izan zen.Eskaera gehiago dago eskaintza baino, beraz, aholkularitza ezinbesteko lantzat jo izan da.

Oinarrizko parte izan zara pandemiaren hasieran, kudeatu behar izan dituzun onura ugariengatik. Nola egin diozu aurre digitalki lan-kargaren igoera honi?  Bideragarritzat jotzen duzu telelana ezartzea, agian formula hibrido baten bidez?

Lan ordu askorekin egin diogu aurre bolumenaren igoerari. Pandemia baino lehen jada bagenituen aplikazio informatikoak eta telematikoki lan egiten genuen Ogasunarekin eta Administrazioarekin ziurtagiri digitalen bidez, beraz, prest geunden. Telelanaren balizko ezarpenari dagokionez, eredu hibrido baten erabilera egokiena dela uste dut. Hala ere, harreman pertsonala garrantzitsua da.

Egia da posta elektronikoz primeran kudeatu daitekeela, baina uste dut mantentzen ditugun harremanetan, konfiantzan oinarritzen direnetan, giza tratua behar dela, dena ezin da makina baten bidez egin.

Eta paperetik ziurtagiri digitaletara pasatzeko formula hibridoa ezin hobea dela uste dudan arren, normaltasunera itzuli behar dugula uste dut.

Zeintzuk izan ziren eta dira pandemiak zure bezeroengan izan dituen ondorio ekonomiko nagusiak? Zer gertatuko zen zure enpresekin ezinbesteko kasua dela-eta ERTES onartu ez balitz? Bizirik iraungo zuten?

Gure bezeroengan pandemiak izan zuen eragin ekonomiko nagusia zorra izan zen. Aurrezkiak zituztenek gastatu zituzten, eta kredituekin baina desegin edo suntsitu gabe bizirik atera ez zirenek. 2010. urtea askoz gogorragoa izan zen. Nire ustez, ERTEri esker desegiteak saihestu dira: onartu izan ez balira, gaitasun ekonomikoa zuten enpresek eskudirua hustuko lukete, eta kapital nahikoa zutenak ere gehiegi zorpetu eta desagertuko lirateke.

Hainbeste eman diren laguntzak garaiz iritsi al dira? Sektore batzuek besteek baino onura handiagoa atera al dute?

Beraz, badirudi baietz. Presio soziala eta fiskala ez zen hain indartsua, hau da, ez zen dirurik ematen, Gizarte Segurantza diruz lagundu besterik ez zuten egiten, langileek SEPEtik zuzenean jasotzen zituzten ordainketak eta autonomoek mutualitateetatik CATA jasotzen zuten. Iritsi ziren laguntzak, batez ere, tokiko eta eskualde mailakoak izan ziren. Gainontzekoei baino mesede gehiago atera zaizkien sektore batzuk izan diren ala ez, ostalaritza edo turismo industriak onura handiagoa izan du, eta laguntzak eskuratzeko erraztasun gehiago ere izan ditu, pandemiak gehien kaltetutako sektoreak izan direlako. Hala ere, ez dut uste nahikoak izan direnik.

Nola baloratzen duzu zure lurraldean COVID-ek sortutako krisiaren eragina enpresetan eta autonomoengan? Nola uste duzu izango dela enpresa-ehunaren berreskurapena?

Covid krisia turismo krisia izan da foru mailan. 2010a eraikuntza krisia izan zen bezala, lanpostuak eta eraikuntza enpresak suntsituz, krisi honek turismoari eragin dio argi eta garbi. Hala ere, Pontevedrako enpresek jasan dute eta aurten ere berreskuratzea lortu dute. Susperraldiari dagokionez, ahaleginak batez ere turismora bideratu beharko lituzke, probintziaren zein Espainiaren eragile nagusia.Turismoan eta I+Gan gehiago inbertitu beharko litzateke, bisitari gehien biltzen dituen munduko bigarren herrialdea baikara. Uste dut 2022a susperraldiaren urtea izango dela.

Enpresen Sorkuntza eta Hazkunde Legeak enpresa bat sortzeko izapideak sinplifikatzea aurreikusten du. Nola uste duzu eragingo duela ehun produktiboan?

Dagoeneko ikusi den eta existitzen den formula bat da, Portugalen gertatzen den bezala, ordubetean negozioen sorrera kudeatzeaz arduratzen diren bulegoak baitaude. Horregatik, hori dinamizatu behar dugu. Lege honekin dena azkarragoa izango da, baina ez dut uste ezinbesteko faktorea denik.

Ez dut uste prozedurak sinplifikatuz arazoa konponduko denik, zergen eta kotizazioen presioan dagoela uste baitut arazoa.

Mugaldeko probintzia izanik, egoitza probintzian eduki behar ez duten enpresaburu askok mugaz bestaldean espainiar enpresariz betetako industrialdeetan kokatzen dituzte. Mugimendu hori hainbat arrazoik eragiten dute, hala nola, kotizazioak igotzeko aukerak, edo Portugalen kaleratzeak, zerga presioa eta Sozietate Zerga merkeagoak izateak. Horregatik, ez dut ikusten herrialdearen arazoa konpontzeko ekintza oso optimoa denik.

Nola baloratzen duzu mutualitateen lana? Laneko arriskuen prebentzioari lehentasuna eman dio pandemiak. Enpresek ere horrela hautematen dutela uste duzu? Jasotako zerbitzuari zer baloratzen duzu gehien

Mutualitateak sozietate publikoak dira, Gizarte Segurantzarekin kolaboratzaileak baitira eta lan handia izan dute, CATA emateko prozesua azkartuz. Prebentzioaren gaiari dagokionez, arrisku handiak dauden sektoreetan, prebentzioa bere gain hartzen zen jada. Enpresek estresaren edo lan bolumen handiko arriskuez jabetu ahal izan ziren. Hala ere, enpresa txikiak ez dira horren garrantziaz jabetzen.

Bestalde, uste dut prebentzioaren prestakuntza eta hedapena ezin hobeki funtzionatzen ari diren oinarrizko zereginak direla.

Fraternidad-Muprespa oso indartsua da hemen probintzian eta egunero lanean ari gara aspaldian.